اقرار اهلکتاب (قرآن)گروهی از عالمان اهل کتاب و نصارا به حقانیت آموزههای قرآنی پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآلهوسلّم اعتراف کردند. ۱ - اعتراف به حقانیت اسلاملتجدن اشد الناس عدوة للذین ءامنوا الیهود... ولتجدن اقربهم مودة للذین ءامنوا الذین قالوا انا نصـری...(بطور مسلّم، دشمنترین مردم نسبت به مؤمنان را، یهود و مشرکان خواهی یافت؛ و نزدیکترین دوستان به مؤمنان را کسانی مییابی که میگویند: «ما نصاری هستیم»؛ این بخاطر آن است که در میان آنها، افرادی عالم و تارک دنیا هستند؛ و آنها (در برابر حق) تکبر نمیورزند.)واذا سمعوا مآ انزل الی الرسول تری اعینهم تفیض من الدمع مما عرفوا من الحق یقولون ربنآ ءامنا فاکتبنا مع الشهدین.(و هر زمان آیاتی را که بر پیامبر (اسلام) نازل شده بشنوند، چشمهای آنها را میبینی که (از شوق،) اشک میریزد، بخاطر حقیقتی که دریافتهاند؛ آنها میگویند: «پروردگارا! ایمان آوردیم؛ پس ما را با گواهان (و شاهدان حق، در زمره یاران محمد ) بنویس!) ۲ - آیات دیگرقل ءامنوا به او لاتؤمنوا ان الذین اوتوا العلم من قبله اذا یتلی علیهم یخرون للاذقان سجدا(بگو: «خواه به آن ایمان بیاورید، و خواه ایمان نیاورید، کسانی که پیش از آن به آنها دانش داده شده، هنگامی که (این آیات) بر آنان خوانده میشود، سجدهکنان به خاک میافتند...) ویقولون سبحـن ربنآ ان کان وعد ربنا لمفعولا.(و میگویند: « منزه است پروردگار ما، که وعدههایش به یقین انجامشدنی است!») (برداشت، بر این اساس است که منظور از «الذین اوتوا العلم» اهل کتاب باشد.) الذین ءاتینـهم الکتـب من قبله هم به یؤمنون(کسانی که قبلاً کتاب آسمانی به آنان دادهایم به آن ( قرآن) ایمان میآورند!) واذا یتلی علیهم قالوا ءامنا به انه الحق من ربنا انا کنا من قبله مسلمین.(و هنگامی که بر آنان خوانده شود میگویند: «به آن ایمان آوردیم؛ اینها همه حق است و از سوی پروردگار ماست؛ ما پیش از این هم مسلمان بودیم!») ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۴۵، برگرفته از مقاله «اقرار اهلکتاب». |